“In het begin dacht ik dat het gewoon stress was,” vertelt Jacqueline. “Maar het werd erger. Mijn energie was op, ik herkende mezelf niet meer.” Ze werd vergeetachtiger, had last van stijfheid, pijnlijke gewrichten en voelde zich opgejaagd. Zelfs tijdens het sporten, wat haar altijd energie gaf, merkte ze dat haar hartslag sneller omhoog schoot. Krachttraining lukte niet meer.

Het zwaarst waren de nachten. Opvliegers hielden haar uit haar slaap. Soms sliep ze maar drie uur. “Op werk had ik moeite met concentreren, ik was sneller geïrriteerd en vergat dingen. Halverwege de middag liep ik vaak vast.”

Zoals veel vrouwen met soortgelijke klachten probeerde Jacqueline het eerst zelf op te lossen: gezonder eten, mindfulness, koud water zwemmen, Pilates, wandelen. “Ik deed alles wat ik kon bedenken, maar de klachten bleven.”

Via haar huidige werkgever, Robidus, kreeg ze toegang tot LifeCheck. Een digitaal consult gaf haar nét het duwtje in de goede richting. “Wat me meteen opviel: er werd écht naar me geluisterd.”

Geen standaardlijstje, maar een echt gesprek.
Tijdens het consult luisterde de Lifecheck-arts zonder oordeel. “Hij vatte goed samen wat ik vertelde, stelde scherpe vragen en nam de tijd. Geen haast, geen oordeel. Gewoon oprechte aandacht.”

Er werd niet alleen gekeken naar haar leefstijl, maar ook naar medicatie, mentale belasting en hormonale schommelingen. “Hij benoemde voorzichtig dat het goed kon zijn om ook naar mijn hormonen te kijken. Maar alles stap voor stap, niets werd opgedrongen.” 

Wat Jacqueline prettig vond: de arts werkte niet buiten haar huisarts om. “Hij gaf me informatie mee en vroeg of ik dit met mijn eigen arts wilde bespreken. Dat gaf vertrouwen.” 

Ook het mentale stuk kreeg aandacht
Jacqueline vertelde hoe ze soms thuis uitviel tegen haar gezin en zich daarna schuldig voelde. De arts hielp haar relativeren. “Hij gaf me het besef dat ik niet de enige ben, dat dit normaal is. En dat ik best wat milder mag zijn voor mezelf. Dat luchtte op.”

Ook op de sportschool voelde ze zich soms onzeker, als haar lijf niet meewerkte. “De arts gaf me praktische tips: op zulke momenten rustig blijven, goed ademhalen, mijn hartslag laten zakken, en dan gewoon weer doorgaan. Dat hielp echt.” 

Oprechte aandacht maakt het verschil

Wat Jacqueline het meest bijbleef, was het gevoel dat ze serieus werd genomen. “Niet alleen kreeg ik heldere antwoorden, maar ik voelde me eindelijk gehoord. Geen haast, geen oordeel, gewoon iemand die naast me stond. Dat gaf me rust én de motivatie om beter voor mezelf te zorgen. Wetende: ik hoef het niet alleen te doen.”